خطبه زینب (س)؛ فتنه گران عوام رسوا می شوند

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ؛ این نمایش به بلندای تاریخ ایستاده است و امروز هم با هویتی مستحکم تر و روشن تر پرده از نفاق و تزویر برخی از مردم زمانه ها بر می دارد و نشان می دهد که هر روز عاشورا و هر جا کربلاست و بر مومنان و حسینیان است که همواره خیمه حضرت سیدالشهدا(ع) را برپا دارند و لحظه ای این امانت را وانگذارند که دشمنان مترصد غفلت ما هستند.
حیات مبتنی بر عقلانیت مذهبی و خرد فطری سرچشمه پایان ناپذیر در حیات دنیوی بشری است که سلامت پیوند جهان و اخرت را تضمین کرده است ، حیاتی که از عقلانیت انسانی و مذهبی دور شود به همان اندازه در تنگنای ممات می افتد و این زندگی هم در واقع همان مرگی است ننگین و شیطانی و نفاق و دورویی و هزار رویی و در مسیر ظلم بی نهایت.
کسانی که در برابر دین می ایستند یا ان را تحرف می کنند ، با تزویر مخلوط می کنند و ادعای "نومن ببعض و نکفر ببعض" قبول بخشی از دین و کفر به بخش دیگری از دین اسلام را دارند ، دین را در خدمت خود می گیرند نه اینکه در خدمت دین باشند ؛ ظالم ترین ، شقی ترین و بدترین افرادی هستند که در ظاهر انسان نما هستند و در باطن وارد "اسفل السافلین" شده اند بلکه از ان هم پست تر.
رفتار مردم کوفه در حادثه کربلا ، نهایت پستی و رذالت را از رفتار و کردار و گفتار انها نشان داد. 
این رفتار در برابر کسانی است که در اوج تعالی انسانی و عصمت رفتاری و کرداری هستند و اینجاست که حضرت زینب (س) فرصت اشکارسازی نفاق دشمنان دین و انسانیت را در می یابند و منافقان و اهل تزویر را رسوا می کنند.
این خطبه با سلام و درود و تحیت بر محمد و آل محمد (ص) آغاز می شود که روشن  ترین شاخص برای معرفی اهل بیت (ع) است.
حضرت زینب کبری سلام الله علیها  در کوفه چنان فصاحت و بلاغت را با کلام الهی و ولایتی و امامتی و رسالتی  سان می دهد که ابهت این واژه ها و واژه افرینی ها چشمان کور مردم بی بصیرت را کورتر می کند  که جتی راه فرار را هم نمی یابند و در بن بست فقر بصیرت و گستره تزویرو نفاق بر سرخود می کوبند و اشکی می ریزند که به هیچ وجه روشنی دل را به ارمغان نمی اورد چون دل بینایی در پشت این چشم ها قرار ندارد اما جرات فرار از لحظه های پر طنینی کلام رانی عقیله بین هاشم ندارند و فقط به گریه هایی  پناه می برند که دچار تنگی نفس و بغض نشوند.
حضرت زینب دختر حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه زهرا (س) هستند وارث کمال بلاغت ؛ تمام فصاحت و نعمت عفت و عصمت و تبیین کننده پیام همه انبیاء و رسالت خاتم و پدر و مادر و همه شهدای کربلا هستند که از ابتدای خلقت اغاز می شود و تا قیامت هم ادامه خواهد داشت.
ان حضرت با حیایی کامل و سخنوری وارسته و در هیبت یک انسان عصمت مآب ظاهر می شوند و تابلوی واقعی از زبان گویای امیرالمومنین علی بن ابی طالب علیه السلام را به نمایش می گذارند.
با یک کلام و دستور ان حضرت همه مردم و حاضران مجبور به سکوت می شوند.
حضرت زینب سلام الله علیها به مردم اشاره کردند که ساکت شوید و ناگهان نفس ها در سینه ها حبس شد و زنگ شتران از صدا افتاد.
آن گاه فرمودند : ستایش از آن خداست و درود بر پدرم محمد و خاندان پاک و نیکوکارش ( بیان توحید و نبوت و امامت) ای مردم کوفه ، ای مردمان حیله گر و خیانت کار !! گریه می کنید ؟؟
اشک چشمانتان خشک نشود و ناله هایتان آرام نگیرد.
آن حضرت اجازه تزویر نمی دهند و نمی خواهند فقر بصیرت اهل کوفه از یادها برود و خطاب می کنند ای مردم کوفه بصیرتی ندارید و این واکنش ها ، لحظه ای و از روی ناچاری و نفاق است و کار شما مانند آن زنی است که رشته خود را پس از محکم بافتن ، یکی یکی از هم می گسست و شما هم عهدها و سوگندهای خود را در میان خویش ، وسیله فریب و تقلب کرده اید.
هدف حضرت زینب (س) این است که بی بصیریتی این مردم را تبیین کنند که اگر بصیرت می یافتند ابن زیاد ملعون جرات جسارت پیدا نمی کرد.
حضرت زینب (س) خطاب می کنند: آیا در میان شما جز وقاحت و رسوایی ، سینه های آکنده از کینه ، دو رویی و تملق، همچون زبان پردازی کنیزکان و ذلت و حقارت در برابر دشمنان چیز دیگری نیز یافت می شود ؟یا همچون سبزه هایی هستید که ریشه در فضولات حیوانی داشته یا همچون جنازه دفن شده ای که روی قبرش را با نقره تزئین کرده باشند ؟
بد توشه ای برای آخرت فرستاده اید؛ توشه ای که همان خشم و سخط خدا است و در عذاب جاویدان خواهید بود.
در اینجا اصل معاد را تبیین می کند و باز بن بستی دیگر برای مردمان اهل تزویر و نفاق و چند رویی.
آیا گریه می کنید ؟ زار می زنید ؟ به خدا سوگند که باید گریه کنید، پس بسیار بگریید و کمتر بخندید چرا که دامان خود را به ننگ و عار جنایتی آلوده اید که ننگ و پلیدی آن را از دامان خود تا ابد نتوانید شست.
آن حضرت تبیین می کنند که این همان وعده الهی است که اهل ظلم سرانجام گرفتار عمل خود خواهند شد و راه فراری ندارند.
جنایت اهل کوفه فقط یک ظلم محدود زمانی و مکانی و انسانی نیست بلکه ظلمی به گستره تاریخ و در حق همه انبیاء (س) و ائمه (ع) است و این ظلم اثار فاسد خود را تا امروز ادامه داده است و امروز گروه تروریستی داعشی ها  و تکفیری ها فقط یک نمونه از فسادهاست.
حضرت زینب (س) خطاب می کنند : چگونه می توانید ننگ حاصل از کشتن فرزند رسول خدا (ص) ، خاتم پیامبران، معدن رسالت و سرور جوانان اهل بهشت را از دامان خود بزدایید ؟ کسی که پناه مومنان شما، فریادرس در بلایای شما، مشعل فروزان استدلال شما بر حق و حقیقت و یاور شما در هنگام قحطی و خشکسالی بود.
بار سنگین و بدی بر دوش خود نهادید ، پس رحمت خدا از شما دور و دورتر باد.
تلاشتان بیهوده، دستانتان بریده، معامله تان قرین زیان شده است، خود را به خشم خدا گرفتار کرده اید و بدین ترتیب خواری و درماندگی بر شما لازم آمده است.
وای بر شما ای مردم کوفه !
آیا می دانید چه جگری از رسول خدا دریده اید ؟ چه زنان و دختران با عفت و وقاری را از خاندان او به کوچه و بازار کشانده اید ؟! چه خونی از آن حضرت بر زمین ریخته اید؟! و چه حرمتی از او شکسته اید؟! شما این جنایت فجیع را بی پرده و آشکار به انجام رسانید؛ جنایتی که سر آغاز جنایات دیگری در تاریخ گشته، سیاه ، تاریک و جبران ناپذیر بوده ، تمام سطح زمین و وسعت آسمان را پر کرده است.
آیا از اینکه آسمان خون باریده است ، تعجب می کنید؟ در حالی که عذاب آخرت در مقایسه با این امر، بسیار شدیدتر و خوار کننده تر است و در آن روز کسی به یاری شما نخواهد آمد.
پس مهلت هایی که خدای متعال به شما می دهد موجب خوشی شما نشود، چرا که خدا در عذاب کردن بندگان خود شتاب نمی کند، چون ترسی از پایمال شدن خون و از دست رفتن زمان انتقام ندارد و همانا که خدای شما همیشه در کمین است.
مردم کوفه که از شنیدن این سخنان حیران و سرگردان شده بودند، می‌گریستند و دست‌های خود را به دندان می‌گزیدند.
در این لحظه  پیرمردی که اشکِ چشمش جاری گشته و محاسنِ او را تر کرده است، دست‌هایش را به سوی آسمان بالا برد و گفت: بزرگان شما بهترین پیران، زنان شما بهترین زنان، جوانان شما بهترین جوانان، نسلتان بهترین و کریم ‌ترین نسل‌ها و فضیلتتان بهترین فضایل است.
اقتدار در برابر دشمنان دین
این خطبه در این حال که نشان دهنده ضرورت حفظ اقتدار در برابر دشمنان است ، این را هم نشان می دهد که فقط با بصیرت دینی و فقه سیاسی و هوش روانشناسی و جامعه سازی دینی می توان از نهضت حضرت امام حسین (ع) دفاع کرد و حسینی شد و حسینی ماند و باید مواظب خود باشیم که از این معیار فاصله نگیریم.
زندگی انسان از لحاظ فردی ، جمعی ، جامعه و ملی و جهانی همواره صحنه درگیری جنود دین و جنود کفر است و فقط با بصیرت می توان از این جریان به سلامت عبور کرد و بصیرت ما اگر حسینی نباشد ، در برابر یزیدیان ، ذلیل و گرفتار زندگی ذلت بار و پست تر از مرگ خواهیم شد.
جنگ بصیرت با تزویر و نفاق همچنان ادامه دارد و ادامه خواهد داشت.
پس تا ظهور حضرت بقیه الله (ع). سرباز بصیرت باشیم.