بررسی مزیت های نسبی سیمان خاش

به گزارش خبر گزاری صدا و سیما مرکز سیستان وبلوچستان ؛ در این بین سیستان و بلوچستان با داشتن منابع عظیم معدنی و همچنین 1400 کیلومتر مرز خاکی و آبی، مزیت منحصر به فردی برای تبدیل شدن به قطب تولید سیمان و دروازه صادرات این محصول به کشورهای همسایه دارد.

هم اکنون دو شرکت تولید سیمان در استان فعالند: سیمان خاش و سیمان سیستان.

شرکت سیمان خاش که در سال ۱۳۷۴ به بهره برداری رسیده، در سال ۱۳۸۱ در سازمان بورس اوراق بهادار پذیرفته شده و تنها شرکت بورسی استان به شمار می رود.

این شرکت در سال ۱۳۸۶ برای اجرای طرح افزایش ظرفیت تولید کلینکر از 2 هزار  تن در روز، به 2 هزارو 600 تن اقدام و در حال حاضر توانائی تولید و تحویل روزانه 3 هزار تن انواع سیمان تیپ، ترکیبی و پودر پوزولان طبیعی را داراست  و 35 درصد از این محصولات را صادر می کند.

مقاصد صادراتی این شرکت تاکنون، کشورهای افغانستان، پاکستان، بنگلادش، عمان، سومالی، کنیا، تانزانیا، پرتغال، اسپانیا، مصر، جیبوتی، عراق، یمن و قطر و برخی کشورهای خاور دور بوده است.

دسترسی به آب های آزاد از طریق بندر چابهار و متعاقبا امکان صادرات به کشورهای حوزه خلیج فارس، دریای عمان و شرق آفریقا، وجود گمرک و بازارچه بین المللی میلک و بازارچه های متعدد مرزی در منطقه شرق، قابلیت رقابتی این شرکت در صادرات را به شکل قابل ملاحظه ای ارتقا داده است.

مدیر عامل سیمان خاش با اشاره به استفاده از پوزولان منطقه تفتان در تولید سیمان خاش، می گوید: پوزولان طبیعی تفتان از بهترین نوع آن در طبیعت ایران و حتی دنیاست که برای استفاده در سازه های آبی همچون سد و نیز در ساخت پل‌ها کاربرد فراوانی دارد. 

داوود بختیاری می افزاید: این ویژگی سبب شده تا سیمان تولیدی این شرکت در سازه‌های آبی و نیز در ساخت پل ها کاربرد فراوانی داشته باشد. سازه هایی چون: سدهای زیردان، کهیر، پیشین، بم، نرماشیر و چگین، پل های یازده گانه کرمان، شبستان اصلی مصلای تهران و اسکله شهید بهشتی بندر چابهار.

استفاده از سوخت مازوت به جای گاز طبیعی هزینه های بالایی را بر دوش تولیدکننده گذاشته، هر چند که مازوت با نرخ گاز طبیعی به واحدهای تولید کننده سیمان تحویل می شود اما هزینه های جانبی استفاده از آن گاه تا دوبرابر، هزینه سوخت کارخانه را بالا می برد.

مشکل و تناقض بزرگ دیگر مساله جذاب بودن قیمت گازوئیل در سیستان و بلوچستان است که سبب شده تقاضای حمل سیمان به این استان بالا باشد، و مضاف بر آن از بیستم هر ماه با توجه به مصرف شدن بخش زیادی از سهمیه گازوییل کامیون‌ها،  امکان حمل سیمان از کارخانه کاهش می یابد.

تعهد به برگشت ارز صادراتی از دیگر مشکلات این واحد تولیدی است چرا که به گفته مدیر عامل این کارخانه، نبود امکان تبادلات ارزی در این استان سبب شده تا بخشی از بازارهای صادراتی شرکت از دست برود. سرمایه در گردش ناکافی، امکانات کم بندر چابهار و نامناسب بودن راه های خاش از مشکلات این کارخانه است.

تقویت زیرساخت های حمل و نقل بر صنعت سیمان استان و به طور کلی بر صنعتی شدن سیستان و بلوچستان اثر چشمگیری خواهد داشت و از سوی دیگر اتصال به شبکه گاز سراسری، معافیت برگشت ارز صادراتی برای کالاهای مبادله شده با دو کشور افغانستان و پاکستان (مبادله با ریال ایران)، چاره اندیشی مسئولان استانی برای تامین سوخت کامیون ها در روزهای پایانی هر ماه، تامین فضای مناسب دپوی سیمان در بندر چابهار و حمایت مسئولان این بندر از صادرات، بسیاری از مشکلات این واحد را برطرف می کند.

در استانی چون سیستان و بلوچستان که صنعت رشد چندانی نکرده، حفظ و تقویت صنایع موجود راهکاری است که بر ایجاد صنایع جدید اولویت دارد.

نویسنده: دانیال مسلمی زاده