سه شرط جهش تولید و فناوری در ایران

به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا وسیما به نقل از اداره کل روابط عمومی دانشگاه فنی و حرفه ای، عرفان خسرویان در مراسم آغاز هجدهمین همایش ملی و هفتمین کنفرانس بین ­المللی مهندسی ساخت و تولید ایران که به همت انجمن­ مهندسی ساخت و تولید ایران (SMEIR)، انجمن ساخت و تولید انگلستان (IManf) و با میزبانی دانشگاه فنی و حرفه‌ای (TVU)، برگزار شد، با بیان اینکه یکی از پیش‌نیازهای رشد پایدار، متمرکز شدن در رشد بخش تولید و صنعت است، افزود: اقتصاد ایران در دهه‌های اخیر در حوزه صنعتی موفق نبوده و این درحالی است که بسیاری از کشورهایی که برنامه‌ریزی‌های صنعتی خود را همزمان با ایران شروع‌کردند، به میزان چشمگیری از اقتصاد ایران پیشی گرفته‌اند.
وی داشتن نظریه توسعه صنعتی را از الزامات پیشرفت دانست و افزود: کشور از نبود نظریه و ایدئولوژی رشد و پیشرفت و به تبع آن انسجام سیاستی هماهنگ و سازگار با پیشرفت رنج می‌برد و لذا اولویت‌ کار برای ورود به ریل پیشرفت مشخص شدن ایدئولوژی پیشرفت و الگوهایی در حوزه صنعت و فناوری برای آن است.
دکتر خسرویان با اشاره به اختلاف دستاورد کشورهای نفتی و غیر نفتی تاکید کرد: تفاوت در سیاست‌گذاری و عملکرد در کشور ما به عنوان یک کشور نفتی و کشور‌هایی چون کره‌جنوبی و تایوان به عنوان کشور‌های غیر نفتی که از راهبرد مداخله دولت تبعیت کرده‌اند، گویای این مطلب است که نباید‌های مداخلات دولت باید با وسواس کنترل شود و دولت در شفافیت و رانت ستیزی و تنظیم گری بدون تعارف عمل کند.
وی اولویت و منفعت اقتصادی سرمایه‌گذاری و تولید را بر مبنای مزیت‌های نسبی اقتصاد‌ها دانست و افزود:به عنوان مثال 
شرکت‌های کره‌ای زیادی از طریق سرمایه‌گذاری مشترک با شرکت های بزرگ ژاپنی و قرارداد‌هایی که با تولیدکنندگان لوازم اصلی(OEM) داشتند، پیشرفت‌های زیادی تجربه کرده و بین سال‌های ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۰ به تولید محصولات استاندارد و ساده برای شرکت‌های فراملی که بیشتر آمریکایی و ژاپنی بودند متمرکز شده بودند و در این قراردادها شرکت‌های خارجی خریدار محصولات، طراحی و فناوری و آموزش‌های ضروری را به شرکت‌های کره‌ای ارائه می‌کردند و محصولات را با اسم و برند خودشان در بازار‌های کشور‌های هدف توزیع می‌کردند.
دکتر خسرویان در ادامه افزود: حس خوداتکایی و تقویت روحیه ملی در تدوین برندهای ملی باعث شد شرکت‌های کره ای به تولید و طراحی حرکت کنند و لذا این شرکت‌ها طراحی محصولات جدید را آموختند و از هزینه کم‌طراحی و تولید برند سود بردند و از سهم زیادی از ارزش افزوده منتفع شدند و در حوزه تحقیق و توسعه حجم سرمایه گذاری ها بالا رفت.
وی افزود:اگرچه سیاست‌های یکسانی از سیاست‌گذاران این کشور‌ها به اجرا گذاشته شده بود، ولی به لحاظ تفاوت در توانمندی های مدیریتی و منابع انسانی و تفاوت در مزیت‌های رقابتی و ظرفیت جذب فناورانه این شرکت‌ها، تنها برخی از این کمپانی های صنعتی مانند هیوندایی و ال‌جی کره پیشرفت‌هایی مانند سامسونگ را تجربه کردند.
وی با بیان اینکه اقتصاد ایران در مراحل اولیه جهش صنعتی متفاوت از اقتصاد‌های جهش یافته شرق آسیا نیست ، افزود: آنچه فاصله کنونی را با آن اقتصادها به‌وجود آورده منسجم نبودن سیاست‌گذاری صنعتی و شیوه همکاری و یادگیری از منابع فناوری وآموختن به‌موقع از آنها بوده است. برای مثال تحقیقات نشان می دهد انگلستان، فرانسه و آلمان سه الگوی فناوری ژاپن در ابتدای توسعه اقتصادی بودند.
دکتر خسرویان تاکید کرد: اولویت‌ برای ورود به ریل پیشرفت درون‌زا مشخص شدن ایدئولوژی جهش صنعتی و الگوهایی برای توسعه آن است.